NASA ve şirket yetkilileri Çarşamba günü yaptıkları açıklamada, SpaceX'in 2030 yılında emekliye ayrılacak laboratuvarın ardından Uluslararası Uzay İstasyonu'nu yörüngeden çıkarıp okyanusun ıssız bir bölümünde kontrollü bir şekilde yeniden giriş ve parçalanma gerçekleştirmek için kargo Dragon uzay aracının güçlendirilmiş bir versiyonunu inşa ettiğini söyledi.
ISS Deorbit Vehicle (DV), uzay istasyonunun atmosfere doğru noktada ve doğru yönelimde yeniden girmesini sağlamak için gereken, özel olarak inşa edilmiş, türünün tek örneği bir uzay aracı olacak. Böylece, 3.000 derecelik sıcağa dayanabilen herhangi bir enkazın denize zararsız bir şekilde çakılması garanti altına alınacak.
SpaceX'in ISS Deorbit Aracı'nın, otuz yıllık faaliyetin ardından laboratuvar kompleksinin emekliye ayrılmasına dair resmi kararın ardından, laboratuvarı 2030 zaman diliminde kontrollü bir yeniden girişe ve dağılmaya doğru itmesinin bir sanatçı tarafından yapılmış tasviri.
SpaceX
Haziran ayının sonlarında NASA, SpaceX'e uzay ajansı tarafından sahip olunacak ve işletilecek olan yörüngeden çıkarma aracını inşa etmek için 843 milyon dolara kadar değerinde bir sözleşme verdi. Fırlatmak için gereken ağır kaldırma roketi henüz seçilmedi, ancak NASA Yöneticisi Bill Nelson Kongre'den tüm yörüngeden çıkarma operasyonunu yürütmek için toplam yaklaşık 1,5 milyar dolar talep etti.
Ve bu önemsiz bir konu değil. Ziyaret eden mürettebatın yaşadığı ve çalıştığı, birden fazla basınçlı modülden oluşan uzay istasyonunun uzun ekseni 218 fit uzunluğundadır. Laboratuvarın uzun eksene dik açıyla monte edilmiş güneş paneli güç ve soğutma kirişi, uçtan uca 310 fit uzanır, bir ABD futbol sahasından daha uzundur.
Laboratuvar kompleksinin tamamının toplam kütlesi 925.000 pound (yaklaşık 463.000 kg) ve uzayda saniyede yaklaşık 17.100 mil (yaklaşık 84 futbol sahası) hızla hareket ediyor.
Kontrollü bir yeniden giriş için irtifasını dikkatlice düşürmek amacıyla DV, 46 Draco roket motoruna güç sağlayan yaklaşık 35.000 pound itici yakıt taşıyacak; bunlardan 30'u, yörüngeden çıkma manevralarının çoğunu gerçekleştirmek üzere uzatılmış bir gövde bölümüne monte edilecek.
Johnson Uzay Merkezi'ndeki ISS program yöneticisi Dana Weigel, “İstasyonun yörüngeden çıkarılmasına karar verdiğimizde, ABD DV'yi son yeniden giriş ateşlemesinden yaklaşık bir buçuk yıl önce fırlatacağız” dedi.
“Gemiyi ileri limana yanaştıracağız, bir dizi kontrol yapacağız ve her şeyin sağlıklı göründüğüne ve hazır olduğumuza ikna olduğumuzda, ISS'nin aşağı doğru sürüklenmesine izin vereceğiz.”
Son uzay istasyonu mürettebatı, periyodik itici ateşlemeleri ve aşırı üst atmosferdeki sürekli artan “sürüklenme” laboratuvarı yaklaşık 205 mil yüksekliğe indirene kadar gemide kalacaktır. Bu dönüm noktasına, son yeniden giriş prosedüründen yaklaşık altı ay önce ulaşılacaktır.
O zamana kadar mürettebatsız olan ISS yaklaşık 140 mil yüksekliğe ulaştığında, DV “bizi o son yörünge dışına hazırlamak için bir dizi yakma işlemi gerçekleştirecek,” dedi Weigel. “Ve ardından dört gün sonra, son yeniden giriş yakma işlemini gerçekleştirecek.”
Uzay istasyonunun büyük ama nispeten dayanıksız güneş panelleri, antenler, radyatör panelleri ve diğer eklentilerle birlikte ilk önce kopup yanacak.
Uluslararası Uzay İstasyonu'nun Maxar ticari görüntüleme uydusu tarafından çekilen son görüntüsü. Boeing'in Starliner kapsülü, istasyonun ön yerleştirme portundan uzanarak ortada, sağ altta görülebilir. SpaceX'in Deorbit Aracı, program 2030 civarında sona erdiğinde laboratuvarı yörüngeden güvenli bir şekilde çıkarmak için aynı ön porta yerleştirilecek.
Maksar
Daha büyük bileşenler (modüller ve laboratuvarın devasa güç kafesi) de cehennem gibi yüksek hızlı inişte parçalanacak, ancak küçük bir araba büyüklüğündeki parçaların dar 1.900 kilometre uzunluğundaki “ayak izi” boyunca okyanusa sıçramaya kadar dayanması bekleniyor.
Güney Pasifik Okyanusu'nun uzak bölgeleri, henüz nihai bir hedef belirlenmemiş olmasına rağmen, ıssız iniş bölgeleri sunuyor.
SpaceX'in kıdemli yöneticilerinden Sarah Walker, “Tam olarak hedeflenen bir girişi başarmak için yörüngeden çıkma aracının, günümüzün Dragon uzay aracının altı katı kullanılabilir itici yakıta ve üç ila dört katı güç üretimi ve depolama alanına ihtiyacı olacak” dedi.
“Sadece birincil görevi tamamlamak için değil, aynı zamanda uzay istasyonuyla ortaklaşa yörüngede yaklaşık 18 ay çalışmak için de gemide yeterli yakıta ihtiyacı var. Sonra doğru zamanda, Uluslararası Uzay İstasyonu'nun yörüngesinden çıkmak için birkaç gün boyunca karmaşık bir dizi eylem gerçekleştirecek.”
Bir tür yörüngeden çıkarma uzay aracına ihtiyaç vardır çünkü uzay istasyonunun şu anki 260 mil irtifasında bile atmosferin eser miktarları hala mevcuttur. İstasyon saniyede yaklaşık 5 mil hızla bu incecik malzemenin içinden uçarken, bu parçacıklarla çarpışmalar atmosferik sürüklenme olarak bilinen bir fenomende aracı çok az da olsa yavaşlatır.
Programın ömrü boyunca, sürüklenmenin etkilerini dengelemek için gerektiği gibi laboratuvarın irtifasını artırmak amacıyla Rus modüllerindeki veya Progress kargo gemilerine bağlı motorlar tarafından periyodik itici ateşlemeleri gerçekleştirildi. Daha yakın zamanda, Northrop Grumman'ın Cygnus kargo gemileri mütevazı bir yeniden güçlendirme yeteneği ekledi.
Dikkatlice planlanmış bu ateşlemeler olmasaydı, istasyon sonunda kendi kendine alt atmosfere çakılacaktı.
İstasyon, Londra ile Güney Amerika'nın ucu arasındaki tüm gezegeni kapsayarak, 51.6 derece kuzey ve güney enlemleri arasındaki Dünya'nın her noktasının üzerinden uçar. Kontrolsüz bir yeniden girişte, giriş ısıtmasından kurtulan istasyon kalıntıları o bölgedeki herhangi bir yere çarpabilir.
Nüfusun yoğun olduğu bir bölgeye çarpma olasılığı nispeten düşük olsa da, uzay istasyonu kadar büyük bir şey daha önce Dünya'ya tekrar düşüp atmosfere girmedi ve NASA hiçbir risk almak istemiyor.
NASA ve istasyon ortakları (Avrupa, Rusya, Kanada ve Japonya uzay ajansları) başından beri laboratuvarı ömrünün sonunda kasıtlı olarak atmosfere sürmeyi ve böylece ıssız bir okyanus parçası üzerinde parçalanmayı planlamıştı.
Başlangıçta, laboratuvarın irtifasını düşürmek ve Dünya'ya hedefli bir düşüş sağlamak için birden fazla Rus Progress kargo gemisindeki iticileri kullanmak planlanıyordu.
“İstasyon planlamasının başlarında, üç Progress aracını kullanarak yörüngeden çıkmayı düşünmüştük,” dedi Weigel. “Ancak Roscosmos segmenti aynı anda üç Progress aracını kontrol etmek için tasarlanmamıştı. Bu yüzden bu biraz zorluk teşkil ediyordu.
“Ayrıca, kapasite istasyonun boyutu için gerçekten ihtiyaç duyduğumuz şey değildi. Bu yüzden, ABD endüstrisinin yörüngeden çıkma konusunda bizim tarafımızda neler yapabileceğimize bir göz atması için birlikte karar verdik.”
Geçtiğimiz yıl NASA, endüstri teklifleri aradı ve iki şirket yanıt verdi: SpaceX ve Northrop Grumman. Ajans geçen hafta SpaceX'in sözleşmeyi kazandığını duyurdu.
Daha
William Harwood
Bill Harwood, 1984'ten bu yana ABD uzay programını tam zamanlı olarak takip ediyor; önce United Press International'da Cape Canaveral büro şefi olarak, şimdi de Haberler'de danışman olarak çalışıyor.
ISS Deorbit Vehicle (DV), uzay istasyonunun atmosfere doğru noktada ve doğru yönelimde yeniden girmesini sağlamak için gereken, özel olarak inşa edilmiş, türünün tek örneği bir uzay aracı olacak. Böylece, 3.000 derecelik sıcağa dayanabilen herhangi bir enkazın denize zararsız bir şekilde çakılması garanti altına alınacak.
SpaceX'in ISS Deorbit Aracı'nın, otuz yıllık faaliyetin ardından laboratuvar kompleksinin emekliye ayrılmasına dair resmi kararın ardından, laboratuvarı 2030 zaman diliminde kontrollü bir yeniden girişe ve dağılmaya doğru itmesinin bir sanatçı tarafından yapılmış tasviri.
SpaceX
Haziran ayının sonlarında NASA, SpaceX'e uzay ajansı tarafından sahip olunacak ve işletilecek olan yörüngeden çıkarma aracını inşa etmek için 843 milyon dolara kadar değerinde bir sözleşme verdi. Fırlatmak için gereken ağır kaldırma roketi henüz seçilmedi, ancak NASA Yöneticisi Bill Nelson Kongre'den tüm yörüngeden çıkarma operasyonunu yürütmek için toplam yaklaşık 1,5 milyar dolar talep etti.
Ve bu önemsiz bir konu değil. Ziyaret eden mürettebatın yaşadığı ve çalıştığı, birden fazla basınçlı modülden oluşan uzay istasyonunun uzun ekseni 218 fit uzunluğundadır. Laboratuvarın uzun eksene dik açıyla monte edilmiş güneş paneli güç ve soğutma kirişi, uçtan uca 310 fit uzanır, bir ABD futbol sahasından daha uzundur.
Laboratuvar kompleksinin tamamının toplam kütlesi 925.000 pound (yaklaşık 463.000 kg) ve uzayda saniyede yaklaşık 17.100 mil (yaklaşık 84 futbol sahası) hızla hareket ediyor.
Kontrollü bir yeniden giriş için irtifasını dikkatlice düşürmek amacıyla DV, 46 Draco roket motoruna güç sağlayan yaklaşık 35.000 pound itici yakıt taşıyacak; bunlardan 30'u, yörüngeden çıkma manevralarının çoğunu gerçekleştirmek üzere uzatılmış bir gövde bölümüne monte edilecek.
Johnson Uzay Merkezi'ndeki ISS program yöneticisi Dana Weigel, “İstasyonun yörüngeden çıkarılmasına karar verdiğimizde, ABD DV'yi son yeniden giriş ateşlemesinden yaklaşık bir buçuk yıl önce fırlatacağız” dedi.
“Gemiyi ileri limana yanaştıracağız, bir dizi kontrol yapacağız ve her şeyin sağlıklı göründüğüne ve hazır olduğumuza ikna olduğumuzda, ISS'nin aşağı doğru sürüklenmesine izin vereceğiz.”
Son uzay istasyonu mürettebatı, periyodik itici ateşlemeleri ve aşırı üst atmosferdeki sürekli artan “sürüklenme” laboratuvarı yaklaşık 205 mil yüksekliğe indirene kadar gemide kalacaktır. Bu dönüm noktasına, son yeniden giriş prosedüründen yaklaşık altı ay önce ulaşılacaktır.
O zamana kadar mürettebatsız olan ISS yaklaşık 140 mil yüksekliğe ulaştığında, DV “bizi o son yörünge dışına hazırlamak için bir dizi yakma işlemi gerçekleştirecek,” dedi Weigel. “Ve ardından dört gün sonra, son yeniden giriş yakma işlemini gerçekleştirecek.”
Uzay istasyonunun büyük ama nispeten dayanıksız güneş panelleri, antenler, radyatör panelleri ve diğer eklentilerle birlikte ilk önce kopup yanacak.
Uluslararası Uzay İstasyonu'nun Maxar ticari görüntüleme uydusu tarafından çekilen son görüntüsü. Boeing'in Starliner kapsülü, istasyonun ön yerleştirme portundan uzanarak ortada, sağ altta görülebilir. SpaceX'in Deorbit Aracı, program 2030 civarında sona erdiğinde laboratuvarı yörüngeden güvenli bir şekilde çıkarmak için aynı ön porta yerleştirilecek.
Maksar
Daha büyük bileşenler (modüller ve laboratuvarın devasa güç kafesi) de cehennem gibi yüksek hızlı inişte parçalanacak, ancak küçük bir araba büyüklüğündeki parçaların dar 1.900 kilometre uzunluğundaki “ayak izi” boyunca okyanusa sıçramaya kadar dayanması bekleniyor.
Güney Pasifik Okyanusu'nun uzak bölgeleri, henüz nihai bir hedef belirlenmemiş olmasına rağmen, ıssız iniş bölgeleri sunuyor.
SpaceX'in kıdemli yöneticilerinden Sarah Walker, “Tam olarak hedeflenen bir girişi başarmak için yörüngeden çıkma aracının, günümüzün Dragon uzay aracının altı katı kullanılabilir itici yakıta ve üç ila dört katı güç üretimi ve depolama alanına ihtiyacı olacak” dedi.
“Sadece birincil görevi tamamlamak için değil, aynı zamanda uzay istasyonuyla ortaklaşa yörüngede yaklaşık 18 ay çalışmak için de gemide yeterli yakıta ihtiyacı var. Sonra doğru zamanda, Uluslararası Uzay İstasyonu'nun yörüngesinden çıkmak için birkaç gün boyunca karmaşık bir dizi eylem gerçekleştirecek.”
Bir tür yörüngeden çıkarma uzay aracına ihtiyaç vardır çünkü uzay istasyonunun şu anki 260 mil irtifasında bile atmosferin eser miktarları hala mevcuttur. İstasyon saniyede yaklaşık 5 mil hızla bu incecik malzemenin içinden uçarken, bu parçacıklarla çarpışmalar atmosferik sürüklenme olarak bilinen bir fenomende aracı çok az da olsa yavaşlatır.
Programın ömrü boyunca, sürüklenmenin etkilerini dengelemek için gerektiği gibi laboratuvarın irtifasını artırmak amacıyla Rus modüllerindeki veya Progress kargo gemilerine bağlı motorlar tarafından periyodik itici ateşlemeleri gerçekleştirildi. Daha yakın zamanda, Northrop Grumman'ın Cygnus kargo gemileri mütevazı bir yeniden güçlendirme yeteneği ekledi.
Dikkatlice planlanmış bu ateşlemeler olmasaydı, istasyon sonunda kendi kendine alt atmosfere çakılacaktı.
İstasyon, Londra ile Güney Amerika'nın ucu arasındaki tüm gezegeni kapsayarak, 51.6 derece kuzey ve güney enlemleri arasındaki Dünya'nın her noktasının üzerinden uçar. Kontrolsüz bir yeniden girişte, giriş ısıtmasından kurtulan istasyon kalıntıları o bölgedeki herhangi bir yere çarpabilir.
Nüfusun yoğun olduğu bir bölgeye çarpma olasılığı nispeten düşük olsa da, uzay istasyonu kadar büyük bir şey daha önce Dünya'ya tekrar düşüp atmosfere girmedi ve NASA hiçbir risk almak istemiyor.
NASA ve istasyon ortakları (Avrupa, Rusya, Kanada ve Japonya uzay ajansları) başından beri laboratuvarı ömrünün sonunda kasıtlı olarak atmosfere sürmeyi ve böylece ıssız bir okyanus parçası üzerinde parçalanmayı planlamıştı.
Başlangıçta, laboratuvarın irtifasını düşürmek ve Dünya'ya hedefli bir düşüş sağlamak için birden fazla Rus Progress kargo gemisindeki iticileri kullanmak planlanıyordu.
“İstasyon planlamasının başlarında, üç Progress aracını kullanarak yörüngeden çıkmayı düşünmüştük,” dedi Weigel. “Ancak Roscosmos segmenti aynı anda üç Progress aracını kontrol etmek için tasarlanmamıştı. Bu yüzden bu biraz zorluk teşkil ediyordu.
“Ayrıca, kapasite istasyonun boyutu için gerçekten ihtiyaç duyduğumuz şey değildi. Bu yüzden, ABD endüstrisinin yörüngeden çıkma konusunda bizim tarafımızda neler yapabileceğimize bir göz atması için birlikte karar verdik.”
Geçtiğimiz yıl NASA, endüstri teklifleri aradı ve iki şirket yanıt verdi: SpaceX ve Northrop Grumman. Ajans geçen hafta SpaceX'in sözleşmeyi kazandığını duyurdu.
Daha
William Harwood
Bill Harwood, 1984'ten bu yana ABD uzay programını tam zamanlı olarak takip ediyor; önce United Press International'da Cape Canaveral büro şefi olarak, şimdi de Haberler'de danışman olarak çalışıyor.